ببخش اگه دنیامومیفروشم به ی نگاه عشقم. ببخش اگه یکی رودارم که واسم خدایی میکنه . ببخش اگه عشقمو بیشترازجونی که توبهم دادی دوسش دارم. ببخش اگه بعضی وقتا سرت دادزدموعشقمو ازت خواستم. ببخش اگه ی موقع هایی عاشقانه میپرستمش. ببخش اگه آرامشم خلاصه میشه توصداش .

شبی قدری چنین عزیز و شریف. یک مدت شاید کوتاه! ماه شعبان نده از دست. لذت زندگی من با تو. سالی متبرک از نام مادر. خیلی جمله سنگینیه واقعا! .

راستش دلم نیومد خیلی بی مقدمه اینجا رو تعطیل کنم . اول از همه بچه ها به خاطر کامنت های انرژی بخشون سپاسگزارم . و خوشحالم که تو مدت این سه سال این وبلاگ سر آغاز دوستی های محکمی شد دوستی هایی که هنوز ریسمانش همچنان به قوت خود باقی ست . ممنون به خاطر حضورتون و به خاطر بودنی که همیشه بهش افتخار می کنم. نظرات رو حذف نمی کنم تا گاه گاهی که برگشتم بتونم این پل ارتباطی رو همچنان حفظ کنم. زندگی تر شدن پی در پی.