هیچ کس تنهایی ام را ندزدید. صرف نظر از اعدامهای دسته جمعی. به تمام زبانهای زنده ی دنیا. خیلی وقت بودکه به اینجاسرنزده بودم. هر چندکه زندگی جریان داره ولی برای من غم این روزها ملموس تر از همیشه است. بارهامخاطبهام پرسیدهبودندکه چرا از تنهایی می نویسی و . امسال عیدتنهاترشدم برادرم که فقط دوسال ازمن بزرگتر بود همراه با دخترش رفتند واسه همیشه. و تو که هر روز.

و متهم همیشه شاکی این دیار. دوستای ورودی 90 طراحی صنعتی دانشگاه هنر. گرد و خاک این شهر. دلم تنها میتونه به سالن های تئاترش گرم باشه و بس.

اينها يادداشتهاي يك ديوانه است ! با دستانت به خوابم بیا! به کارم نمی آید. ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ. شعر یعنی اندوه نبودنت! عاشق شدن به وقت اردی بهشت.

جای همه ی نقطه چین ها میگذارم. تا نخستین خواننده ی هر سرود تازه باشی,. چنان چون پدری که چشم به راه میلاد نخستین فرزند خویش است. فرزندی است که از نوازش دست های گرم تو نطفه بسته است. در آستانه ی فصلی بی تو. دغدغه ی پیروزی مجال فرارم نمی دهد. چشم ها همه خبر از روزی می دهند. به انتظار گذران هزارمین پاییز تنهایی. ریزش برگ ها را به نظاره نشسته ام! فردا برای رسیدن دیر بود.

هیچ کس باور نمیکند! که قلب آدم می تواند. اندازه لایه اوزن سوراخ باشد! برای احترام به قلم. در مورد کپی کردن مطالب این وب. با من صحبت کنید! به غنچه واشده نیلوفر سوگند. تلخ شده ام این روزها . حرفه ای ترین قالب هاي وبلاگ.

به رخ کشیدن موفقیت یک مرد.