وقتی دل گیری و تنها غربت تموم دنیا از دریچه قشنگ چشم روشنت میباره. به همین سادگی شدیم ما. اینجا مکانیست برای درج احساسات آنی من. هیچ منطقی بر نوشته ها نیست. فقط و فقط احساساتم خواهند بود.

عاشقانه ها روی تخته سیاه خالی. گویند سلام طلائی ترین کلید برای صعود به تالار آشنایی هاست. پس صمیمی ترین سلام تقدیم شما باد. لطفا مارو از نظرات زیبا وارزشمندتون محروم نکنید. اگر مایل به تبادل لینک هستین کامنت بزارین. لطفا از گذاشتن نظرات خصوصی بپرهیزید. لحظات خوشی براتون آرزو میکنم. من و تو وقتی ڪنار هم هستیم.

زندگی راز بزرگیست که در ما جاریست. از روزهایی می نویسم که نمی توانم برای کسی بازگو کنم. حرفها و نگفته هایی که امید دارم با ثبتشان سبک شوم. امید دارم اینها صندوقچه تجربیات و خاطراتی باشد برای دخترم برای روزهای بزرگ شدنش. روزهایی که می تواند مرا حس کند و با من همراه شود. می نویسم برای دخترم تا او اشتباهات مرا تکرار نکند. چهارشنبه سی ام مهر 1393. بی جواب نگذاشتن حرف پدرشوهر. سه شنبه بیست و پنجم شهریور 1393.

از این به بعد ماه به ماه مطالب را رمزی میکنم یعنی مطالب باز است تا ۱ ماه . مگر مطالبی که خیلی خصوصی باشند. فقط به خاطر اینکه توسط آشنا خوانده نشود. در مورد رمز هم هرکسی دوست داشت اینجارو بخونه اگه آدرس ایمیل و یا وبلاگشو بده براش رمز و ارسال میکنم. این عکس زله هام که برا باابام اینا درستیییییییییییییییییییییدم.