One world, one love, one Setare. در بین دوستان هم که فقط مریم. هر موقع که وقتشان آزاد بود مسج می دادند. خیلی ها هم می آمدند آنلاین و . همان خیلی ها که یک زمانی حسابی تحویل می گرفتند. از آقا داداشمون هم خبری نشد. مامان بزرگ هم رفت . One world, One love, One Setare.

روزها و ماه ها و سالها مي گذره. من روز به روز بزرگتر ميشم. و تو روز به روز كوچكتر. تو مجازي ترين بخش زندگي من هستي. به نظرم خيلي كوچكتر از اوني. كه بتوني دنياي بزرگ منو درون خودت جا بدي. نمي خوام مثل قبلي ها حذفت كنم. شايد يه روزي احساس كردم بازم ميخوام بنويسم. يا تو به اندازه دنياي من بزرگ بشي. يا من دوباره به دنياي تو برگردم. نوشته شده در دوشنبه هشتم آذر 1389ساعت توسط. صدا ز كالبد تن برون كشيد مرا.