دنیای کاغذی ام راخیس کرده بود. شب گردی ام پی دیدار آسمان. مادرم آسمان بود وآسمانی شد. وتو همزاد من شدی باران. عجیب تر ازخود دی ,خودباران. من زیر باران نشسته ام. وتا خود باران دویده ام. دست های کوچک پرسه های خیال مراباران گرفته بود. روز تولدم,میبرد باخودش دخت آسمان. شاید زمانی باشد برای بازگشت.

قصه ی ما باشه قصه ی عاشقی. میدونم شعر تو خوندنی ست. میدونم اسم تو موندنی ست. بوسه هات مرهم قلب من ای بهترین. فردا رو با تو میبینم. با من از عشق بگو. خ ورشید ا صرار دا رد. س ر ا ز کار پیراه ن ت د ر بیار د ! س ی د ع لی میرا فض لی. شاخ هی د ر ختیست پ شت پ نج ر ها م. گاهی ل باس ب رگ میپ وش د. گاهی ل باس ب رف.