Jfàii deY érReùR Màii JkOnNàii màii VàlLeùR. RàGeùX tù DmàNdDe Kii chùii ùNe meùF àMàiirRe? Nàh JùsT Là pàrtii sOmbBre De NiikKe Tà MàiirRE.

پیش از اینها فکر میکردم خدا. خشتی از الماس و خشتی از طلا. پایههای برجش از عاج و بلور. بر سر تختی نشسته با غرور. هیچکس از جای او آگاه نیست. هیچکس را در حضورش راه نیست. پیش از اینها خاطرم دلگیر بود. از خدا در ذهنم این تصویر بود. آن خدا بیرحم بود و خشمگین.

هر گاه از غروب بی عاطفه شب خسته شدی به یاد تنها کسی باش که. به چشمم گفتم برات اشک نریزه دلم گفت بباره خاطرش خیلی عزیزه. دستم را لای موهام بردم اشکهامو پاک کردم بازوهام رو بغل کردم. اولش به آخرش فکر کن که مجبور نشی آخرش به اولش فکر کنی. امشب میزنم به سلامتیه اون لامصبی که از زندگیم رفت اما هنوز از این دل لعنتی نرفته! چهارشنبه بیست و هفتم فروردین 1393.

Mais je vais essayé de faire mieux plutard. Please enter the sequence of characters in the field below.