ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهم بده. لایق وصل تو که من نیستم ا ذن به یک لحظه نگاهم بده. ای که ح ریمت به م ث ل کهرباست شوق وسبک خیزی کاهم بده. تاکه ز عشق تو گدازم چو شمع گرمی جان سوز به آهم بده. نوشته شده توسط Anybody لینک ثابت. از فکر کردن عقلانی خوشم نمیاد.

دیروز بود فکنم یه پریروز . الان یادم نیس کی بود . یهو حرف وبلاگ شد . وای دلم برای نوشتن چقدر یهو تنگ شد . مخصوصا وقتی نخوای کسی بفهمه . وقتی بدونی کسی سر نمیزنه . دلم بد جو ری گرفته . از دیشب تا الان همش گریه کردم توی خلوت خودم . دوس دارم کلی حرف بزنم . اما میترسم از گفتنشون . شاید نگفتن احساسات بهتره . اومدم بگم که تا حدی از نت فاصله گرفتم . بی معرفت شدم در مجاز خانه .

چی به چی می مونه. بی عنوان می باشد! اینم یکی هست . این ره که می روی به ترکستان است. ای کسانی که ایمان اورده اید . السلام علیک یا غریب الغربا . بودن و نبودن مسئله این است. دنیای ما اندازه ی هم نیست . چی به چی می مونه! باران ببار . دست خط های یک آ کلاه دار. جایی دور از همه جا.