البته که انتروپوید همچنان باقیست! به پایان آمد این دفتر. باس برم یه دفتر دیگه بخرم مخشامو توش بنویسم. بالاخره شمارش معکوس به صفر رسید و وقت رفتن .

چ اے ب ا ط ع م خ دا. ح رف ه ای م ب ا ت و. ما أطیب طعم حب ک. خدایا چقدر طعم محبت تو گواراست. من از چشم هایم خسته نخواهم شد ! .

در سوگ تجربه های پریده رنگ . دستم به نوشتن نمیاد دیگه . مثل حرف زدن که خیلی وقته یادم رفته. که هنوز براشون قابل هضم نباشه .

مخصوص سرمه ی تازه متولد شده. مشکلات قبل و بعد ازدواج. درهم و بر هم زندگی من. چاقی خوشبخت در آستانه تاهل. فلفل بانو و نمک خان. تزیین انواع غذا و دسر. ماجراهای دوران نامزدی ما زیر یک سقف. من و رضا و نی نی. عشقولانه های من و شوشو.

مدت هاست که ننوشتم و دستم به نوشتن نمیره. روز ها داره میگذره و فعلا همه چی آرومه. واسه این ترم علاقه و انگیزه ی بیشتری و در خودم می بینم. فکر های زیادی تو سرم افتاده که لازمه ی همشون پشتکار و تلاش فراوونه. ! امیدوارم این انرژی مثبت تا پایان ترم همراهم باشه. کلاس زبان هم فعلا منتفیه. چون دیرتر از زمان مقرر برای ثبت نام رفتم و ظرفیت ها پر شده بود. ! اسمم و گذاشتن تو ذخیره ها. عرضم به حضورتون که باشگاه هم دیگه نمیرم. اونم فقط از سر تنبلی.

در آخرین دقایق ۵ خرداد باید بگم . ۵ ساله شدن وبلاگم مبارک. از اینکه وارد همچین وادی شدم. هر چندخودم اصلا بلاگر خوبی نمی دونم. نه تو نوشتن و نه تو مرتب نوشتن. با ادم ها و تجربه زیادی آشنا شدم. که هرچی کتاب میخوندم یا سفر می کردم نمی تونستم اون تجربه را درک کنم. با شادی هاتون ذوق زده شد. با غم هاتون اشکامو پاک کردم. با خبر نی نی دار شدن تا آسمون رفتم.