خیلی بی دلیل اومدم سراغ این وبلاگ و خیلی بی دلیل دلم برای اون روزهایی که گلی بودم تنگ شد. از اون روزها سالها گذشته انگار. هفته دیگه کاری رو شروع میکنم که همیشه براش تصویرسازی میکردم اما تو این تصویر سازی ها یادم رفت فاصله خونه تا محل کار رو تعیین کنم! کاش بشه دوباره بنویسم.

رژیم و دوستان عزیز تمیز. این را میدانم که دل ودماغی برای نوشتن ندارم و فقط به خاطر رژیم بوده که اینجا نوشته ام. رژیم را کم وبیش رعایت کرده ام . همین که توانستم خودم را قانع کنم وسوپ بپزم و بخورم به جای اینکه هیچی نخورم و بعدش گرسنه بروم سر یخچال و هرچی هستو بریزم تو خندق بلا خودش جای قدردانی داشت. فلون جان قدردانی تشکر ممنون . دوست عزیز یه کم هم به فکر اصلاح خودت باشی بد نیست ها. ولی واقعا نه حوصلش رو دارم که بگم نه .

خاطرات ترش و شیرین زندگی عاشقونه من و آقای همسر. گاهی وقتها دلم میخواد واسه خودم یه چیزهایی بنویسم که توی وبلاگ پسرک جاش نیست. پسر شیرینم داره دو ساله میشه و من از هفت ماهگیش اینجا ننوشتم. امروز خوشحالم که پسرک دو ساله ام زبان زد همه شده.

من و همسرم عاشقانه هم را دوست داریم. یه دل خاکی با کلی پاکی. آسمون خانوم و آقای ماه. این حال من بی تو. نه یک پله پایینتر . برای تنهاییم تو روزهای پر از غم. این نفس لعنتی هم بند نمیاد. مادرم پنجره را دوست نداشت. از همین پنجره می آمد و مهمان دل ما میشد.

الی تور عروسی رو به سر کرد. تارا امشب بیا ستاره ای شو در آسمان قلب من آمار , RSS. روزهای پر از خوبی و برای تو عزیز دلم آرزو می کنم. امیدوارم هر چه زودتر ببینمت. یه مرگ و یه سالروز تولد۰ تشکر از دوست عزیزم.