بیابان را سراسر مه گرفته است. ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم. کند نگاه تو آغاز تا فسانه گری را. به یادم آورد افسانه ی فسون و پری را. تو پاک می کنی آخر ز متن حافظه ی شعر. دوباره فرصتم از دست رفته بود و نگاهم. برای او همه ی فصل های در به دری را.

گاهی آنقدر خسته می شوی که هیچ چیزی حالت را خوب نمی کند. دنیایی خیلی وحشتناک تر از این زندگی! اما اگر مرگ شبیه خواب عمیقی باشد که از همه چیز این دنیا دورت کند. اگر به وحشتناکی همه چیزهایی که بعد از آن اتفاق می افتد! نباشد مرگ گاهی دوست داشتنی تر از این زندگی ست! حرف هایی برای سال جدید.

او مال من نبود! سلام با يه كار سپيد در خدمتم. تفنگهايمان خون بالا مي اوردند. و سنگرهايمان پر پر مي شدند. زير شكنجه جان مي كنديم. فقط براي دوا گلي هاي مادر بزرگ. و بالشهاي پري كه مادر دوست داشت. آنان كه به هر زمان زباني دارند. عمري ست كنارتان دكاني دارند. بر خيز ببين اگر شما بي آبيد. از بركت نامتان چه ناني دارند. از فضل خودت شبي زبانم دادي. ساقي شدي و طبع روانم دادي.

با سلام و درود فراوان. این کتاب را در اسفند 93 روانه ی بازار کتاب کرد.