همه از جنس بهاریم نگو پاییزم همه از جنس خداییم نگو میریزم. چقد زندگی پیش تو ساده بود. که عشق تو ساده گرفت سختی رو. می شد که بفهمم از اون اولش. می شد با تو فهمید خوشبختی رو. تو بیراهه گم بودمو اومدی. که با خنده هات رو به راهم کنی. می گفتی که با عشق می بخشمت. تو حتی اگه اشتباهم کنی. همیشه میخواستی یه پروانه شی. که دوست داره از پیله زود تر بره. یه عمره که بعد تو هرروز سحر. پر شدم از تو ت.

ღ ღ بنویس از سر خط ღ ღ. روزگارم را سیاه کردند آن وقت می گویندشب است. اینجا تا پیراهنت را سیاه نکنی نمی فهمند. نه حوصله دوست داشتن دارم! نه حوصله دوست داشتن دارم. نه میخواهم کسی دوستم داشته باشد. نه به آمدنی دلخوشم و نه از رفتنی. این روزها پرم از سکوت. و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد. نوشته شده در Mon 27 Jan 2014. باز محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست. نوشته شده در Fri 8 Nov 2013.

Simpatico no? Mercoledì 9 aprile 2008.