تا اطلاع بعدی فقط در وبلاگ. با لپاي قرمز و پيرهن گل گلي. يك شوق شبيه نامه را تا كردن. يا كفش سپيد جق جقي پا كردن. وقتي كه تو را شناختم فهميدم.

بيان احساس از واقعيتها و آرمانهاي انساني در قالب نظم. نوشته شده در دوشنبه یازدهم اسفند ۱۳۹۳ساعت توسط دکتر اسفنديار دشمنزياري. بیا با خود کمی روراست باشیم! بیا با خود کمی روراست باشیم. به هنگام عمل بی کاست باشیم. اگر نوبت به ما شد دیدن دوست. به دل شوق و به سر برخاست باشیم. نوشته شده در یکشنبه هجدهم آبان ۱۳۹۳ساعت توسط دکتر اسفنديار دشمنزياري.

خیلی بد است که آخرین بازمانده ی یک جنگ بزرگ صلیبی باشی. فقط همین را می توانم بگویم. بي پلاكي هاي جنگي كه نيامده. سید محمد امین جعفری حسینی. و آیه هایی که بارید بر رحلت ماهیها. يك فنجان فلسفه ي تلخ. من هنوز نمي دانم چطور بعضي ها مي توانند از لاس زدن با زني كه دلش جاي ديگري است لذت ببرند. دركش برايم مثل حل كردن شيشه در آب است. شورباي يوناني - نيكون كازانتزاكيس. مي شد از لباس هاش.

واز آنجایی که من آدم دل نازکی هستم. به گم شدگیهای شاعران جهان . آدم پناهگاه بزرگیست با دردهاش شکل گرفته ست. او شاخه های خشک تنش را انداخته دوباره بروید. آنقدر مانده این طرف خط تا دردهاش شکل گرفته ست. هر آدمی درخت خودش را روزی که اتفاق می افتد.

سفر شاعران حوزه ی هنری به استان کرمان. چه بوي گسي داري! امسال بزرگتر شده اي. آن قدر كه مي فهمي. و عقل يعني ربات . تو در حجم بزرگ نشده اي. دهانت از ياهو پر است. هزار و سيصد و نهج البلاغه. كه با ريل ها مسابقه مي دهند. ديوانه اي در ايستگاه اول اخم كرد. فوج فوج از كوپه ها بيرون زدند.