من پارتم اشکانیم ارژنگ پاک مانیم. از سپیدی صبح تا سایه گستر هور. خیره در عبور بی صبری. سواری از کوچه گذر خواهد کرد. نوشته شده در Thu 1 Jan 2015. سایه ات از سر تنهایی من کم نشود. نوشته شده در Thu 14 Aug 2014. درود بیکران بر دوستان ارجمندم. سپاس که با حضور سبزتان محفل کوچک مرا رونق می دهید.

امروز خیلی روز غمناکی برا من بود. خیلی حالم گرفته و چیزایی میشنوم که نمیتونم اصلا تصورشون رو بکنم. این شعر امروز ناخودآگاه به ذهنم اومد. یادم ماد هر وقت دلم گرفته بود اینو گوش میدادم. امروز هم افتده بود رو زبون من و دوستم. تو عروسک بودی و من آخر قصه دونستم. تو وجود خالی تو جز دروغ هیچی ندیدم. کاش می شد به این حقیقت پیش از اینها می رسیدم. کاش تو رو از روز اول مثل امروز می شناختم. اما الان دلم تنگ شدش.

یکشنبه بیست و پنجم اسفند 1392. بربوده ای دلم را به کمند حسن جانا. چو فتاده ام به دامت مرهان دوباره ما را. ز نسیم شرح دل را شنوی دگر چه گویم. که ز چشم خون فشانم شده دامنم چو دریا. نب و د شکیب دیگر ز شرار این معما. که تویی همیشه با من و منم همیشه تنها. نتوان تو را ستودن که به وهم در نیایی. همه صحبت از قیاسست حدیث زشت و زیبا. نه به چشم حکمت آیی نه به ظرف دل بگنجی. نکنی دو دیده ام را به جمال خویش بینا. ز تو روشن است دنیا و به پرده می نشینی. نکن اینچنین جفایی به خود ای نگار رعنا. سه شنبه بیستم اسفند 1392.

پدرم مرد اما زندگی جاریست. عكس فرشته هاي كوچولو و ناز. چندان دور از دسترس نیست.

ستاره بدرخش تا آدمیان ببینند که بی ادعا در آسمان میدرخشی. به جای چشمهایم ! دلم را نشان بده. آنقدرها هم که فکر میکنند. آن سوی ملک سلیمان! آن سوي ملك سليمان دشتي ست. كه در آن كودك پژمرده شهر آرزويي دارد. به فرو بردن آسوده ي يك تكه ي نان. به گوارايي نوشيدن يك جرعه ي آب.

آرزوهاتو يه جا يادداشت کن و يکی يکی به خدا بگو. باورم نمیشه این خواب بوده باشه که من دیدم. همون موقع زنگ زدم به عزیز دلم و براش تعریف کردم. ساعت حدود 5 و نیم صبح بود. خدا بهترینها رو بهم داده باید خیلی شاکر باشم اما من نبودم.