قالب های کودکانه پرشین بلاگ. من یک بانوی اردیبهشت به معنای واقعی کلمه هستم. من و همسرم اسپیدار در یه روز زیبای پاییز ازدواج کردیم و بازهم توی یه روز زیبای پاییز منتظر جوجک زیبایمان هستیم . اینجا همون دفترچه خاطرات قدیمی من هست که حالا شکلش عوض شده . مخصوصا ریحانه عزیز که این روزها خیلی سختی میکشه .

این روزا خیلی کم تحمل شدم. حتی از روزای قبل هم بدتر. چن سالی هست یه عروسی تن نشست یا یه. به بهانه های مختلف سعی میکنم تو آخرین ساعتا برم. ادبی کرده باشم خدمت میزبان یا شادباش و یا تسلیتی به صاحب مجلس بگم. نمیدونم اینا علائم پیریه یا. اما به بهانه های مختلف حرف رو عوض میکنم. من خیلی بچه دوس داشتم و هنوزم دوس دارم.

اینجا خاطرات خصوصی و روزانه من و مرد مهربونم ثبت میشه. دست نوشت های یک لیدی متاهل. بعد از شب هزار و یکم. روزهای زیبای تمشک بانو و جناب شاهتوت. منو پک می زنی آروم . من و تو ترانه ی خاک و بارون. آشیانه عشق من و آقای همسر. از روزها و دقیقه ها. مراه به خاطره نه به خاطر بسپار. پیچ و مهره ها هم عاشق میشوند. Mr Zip and Mrs ZigZag. مثلا قرار بود پستم مختصر و مفید باشه.

با یه فنجون چای کیسه ایی زعفرونی سحر خیز که الحق خود جنسه! و آخرین تارت موزی که موجود بود و گذاشتم گرم شده نشستم پشت این پنجره ی چند اینچی. یک ساعت و ده دقیقه ساز تمرین کردم و این روزها کم کم حرف های استادم برام پر رنگ تر میشه.

از کجا بگم و از کجا بنویسم . اصلا یادم نمیاد که آخرین بار اومدم چی بنویسم که با در بسته بلاگفا روبرو شدم . کل تیر با تنظیم آخریه گردش مالی و پرکردن اظهارنامه مالیاتی گذشت بغیر از همون چند روز تعطیلات . کارهای اینروزامونم که خرید برای ساختمون جدیده که اصلا خیال تموم شدن نداره . آنیتا هم که همچنان مهد میره و دوره نوباوه یکش تموم شد و به قول خودش بزرگ شده و میره کلاس بیشتر . سریع میگه تو به من بی احترامی کردی.