روزانه هاي خانم دوري وآقاي مارلين. روزانه هام از زندگی زیر یک سقف با همسرم. یادداشت های روزانه یک دختر شاغل. حاج خانوم و حاج آقای مهربونش. کلبه عشق من و تو. ツجاودان ه ه ای ن خ و س وزن ツ. كلبه عاشقي علي و جوجو.

سرنوشت را نتوان از سرنوشت. سلام و صد سلام به دوستای مجازی نازنینم. بابت این همه نبودنم معذرت می خوام. راستش سرم خیلی شلوغه و تو اداره کارم تقریبا دو برابر شده و قراره بدتر هم بشه از هفته بعد. تو تمام این مدت نتونستم ازتون دل بکنم و حتی شده می خوندمتون تک تک اما به خدا وقت کامنت و نظر نداشتم. از احوالات ما بگم که جریانات زیاده و مشکلات و گرفتاری ها بیشتر و بیشتر اما باز می گذره. درسا حسابی بزرگ شده و خانم.

باورم نمیشه بعد از 2 ماه که سایت مشکل داشت. می بینم آرشیو 2 سالم پریده. مرا هزار امید است و هر هزار تویی. مرسی وقتی گلوم درد میکنه و مامان خونه نیست. بهم کیوی و آجیل می دی. و برام ساندویچ ویژه از هانی میگیری. مامان وقتی میاد خونه می بینه من فقط تصویر دارم صدا ندارم. اما حال دلم و خیلی خوب کرد.

دنیای ما عشق ما زندگی ما. برای اونا که هنوز منو یادشونه. همون چیزایی که روزای خیلی دور با هم ازش حرف میزدیم. روزهای پر از عشق ما. دلنوشته های یک خیال کبود. نانازی بانو و آقا خرسی. روزهایی که دارم به باد میدم. زاییده های یک ذهن بیمار. عاشقانه های من و عسلیم. ناگفته های من و تو. پر از حرفهای بهار دلنازک من. پچ پچ های خودمونی یه خانم تمام عیار.

اگر دل درد بذاره حالم خیلی خوبه و حس خیلی خوبی دارم. درسته شبا دیر میرسم و تا شام بخوریم و جمع کنیم غش می کنم اما بازم خدا رو شکر. دارم حس های خوبی رو تجربه می کنم. دکوراسیون خونه رو تغییر دادیم و حالا هی دلم میخواد برم خونه. و یعنی همون حسی که دنبالش بود. کلی هم کتاب خریدم که عکسشون رو میذارم. بلاخره یه چیز خوب داشته دیگه . من برگشتم با یه حس تازه .

پرواز کن انگونه که می خواهی وگرنه پروازت میدهند آنگونه که می خواهند . دیروز موهامو کوتاه کوتاه کردم مدل کرنلی. اینجوری دوش گرفتن راحت تره. من ومامان و بابا وخواهرام. روز خوبی بود و مث همیشه همسری غایب بود. پیش به سوی زمستان . ببین چگونه قناری زشوق میلرزد. نترس از شب یلدا بهار آمدنی ست! بااین شعر یاد این قمریهایی میفتم که برای فرار از سرما میان تو تراس رو لوله ی. مهم تر از همه بخور.

وسط تابستون نم نم بارون رو لمس میکنیم. پنجره اتاقم رو باز میکنم. به همه کائنات میگم چقد دوسشون دارم و ازشون ممنونم. حس عجیب این روزا تو بک گراند احوالاتم هست. اما نمیدونم از کجا شروع کنم.