به امید خدا کم کم دارم به آخرهای راه می رسم هر چند کمتر از سه ماه مونده وبنظر طولانی میاد ولی هر روز روزهارو تو تقویم خط می زنم ومیگم چیزی نمونده خدارو صد هزار مرتبه شکر میکنم که تا اینجای راه کمکم کرد و امیدوارم این راه باقیمونده رو هم کمکم کنه تابتونم صحیح وسالم پسرمو بغل کنم . دعا در حق منو پسرم هم یادتون نره.

واین خیرخواهی را از آلایش هرگونه منت گزاری پاک دار. خویی خوش و رویی گشاده به من عطا کن و از فخرفروشی نسبت به یکایک آفریدگانت دورم کن. تو را سپاس که بسا عیب هایم را پوشانده ای. و مرا تاکنون به رسوایی و ریختن آبرویم نکشانده ای. مرا از تکرار خطاهایم برکنار بدار.

پدر و پسر رفته اند خرید میوه و سبزیجات . و من همچنان با خودم تکرار میکنم نخواهم کرد . 302- باران را دوست ندارم. و بدتر از آن زمانی بود که بعد از باران آفتاب میشد و خط سفیدی که از خشک شدن آب روی مقنعه سیاه دیده میشد . بدتر از آن زمانی بود که مقنغه را بر میداشتم و موهایم به کف کله ام میچسبید . مدتها بود دوست داشتم به .

تو بی نهايت شب وقتی نگات می خنديد. چشمای خيره ی من اندوه تو نمی ديد. چرا غريبه بودم با غربت نگاهت. تصويرمو نديدم تو چشم بی گناهت. کاشکی برای قلبت يه آسمون می ساختم. روح بزرگ تو رو چرا نمی شناختم. آيينه گريه می کرد وقتی تو رو شکستم. ستاره پشت در بود وقتی درارو بستم. تو بودی و سکوت و غروب سرد پاييز. باغچه رو زيرورو کرد برگهای زرد پاييز. حالا من غريبه دنبال تو می گردم. با قلب آسمونيت کمک کن تا برگردم. نوشته شده در Mon 23 Jul 2012. اي بي وفا راز دل بشنو از خموشي من اين سكوت مرا ناشنيده مگير.