یا رب ان لنا فیک املا طویلا کثیرا. حالا در سومین تجربه ام همه امیدم برای امیدهای زندگانیم . برای حاجتی که جوانیم را در آن و بر آن سپری می کنم. برای ماموریتی که سنگینی اش با یقینی عجیب به استمرارش بیشتر می شود . برای پرورش تحفه هایی ابرومندانه در عرضه به محبوب. برای مهدیارانی صالح و مصلح تربیت کردن . برای عالمانی صدیق وصابر وشهید پرورش دادن . از خودم بریده شده است . میدانم که من کجا و عظمت این منا و طول این امل کجا. حالا امیدم چیزی نیست جز رحمت واسعه و فضل کثیرت. نوشته شده در یکشنبه ششم تیر ۱۳۹۵ ساعت توسط مادر.

بچه ها منحصر به فرد هستند. محمد طاها و کوثر عزیز. محمد حسین و محمد هادی عزیز. بچه ها منحصر به فرد هستند.

تا شقایق هست زندگی باید کرد. امروز 35 ساله شدم! هیچ حس خاصی ندارم. مدتی توی آینه به خودم زل زدم! یادم اومد روزگاری نه چندان دور سن آرمانی من 18 سالگی بود! یعنی آرزو داشتم به این سن برسم و بشم 18 ساله! و چقدر زمان برد تا به آرزوم رسیدم. و بعد از اون دوست داشتم بشم 20 ساله! و بعد از 20 سالگی تا حالا همه چیز به سرعت باد گذشت! وقتی 30 ساله شدم فکر میکردم از 29 تا 30 سال فقط یک سال فاصله س. ولی حسی که یه زن 30 ساله داره شاید با یه 29 ساله فرق کنه! به هر حال چه بخواهیم و چه نخواهیم عمر در گذر است.

مهدیار در 13 سفند 93 به خانواده ما هدیه شد. محمد علی و حوریثا جون. محمد طه و کوثر و نرجس جون. محمد امین و منتظر جون.

خاطرات حامد کوچلو با برادر هاش. نوشته شده در هفتم اسفند ۱۳۸۹ساعت ۱۵ بعد از ظهر توسط ستاره. با سلام دوباره من این بار زودتر اومدم اپ کنم زرنگ شدم هههه. امروز رفتیم حامد رو بردیم سلمونی و موهش رو کوتاه کردیم چون خیلی وقت بود نبرده بودمش اولش که خوب بود ولی همین که نشوندمش رو ماشین سلمونی شروع کرد به گریه و زاری الان گریه نکن کی گریه بکن. هههه خیلی خنده دار شده. بود بعد از اون همه گریه انگار نه انگار که چیزی شده نشستی با خیال راحت مشغول خوردن شکلاتت شدی.

کاماروی خانواده و نثار فاتحه به روح گی دوبور. اصلا قصدم قضاوت یا بهتر بگویم پیشداوری درباره این خانواده به خصوص نیست سوالم یک سوال فرهنگی در بعد اجتماعی است.