حرف ها و برداشت های من از زندگی روزمره. روح ها سوهان روح ها. دوستای عزیز باید اعتراف کنم نتونستم به توصیه هاتون عمل کنم و برنامه های تلویزیون را هنوز هر از گاهی دنبال می کنم . صدا و سیما ی زحمت کش به مناسبت ماه رمضان ۴ سریال بسیار زیبا برای این ماه در نظر گرفتن و بعد از افطار به ترتیب پخش می کنند . لازم به ذکر است در این سریال ها روح و شیطان و لودگی و مسخرگی و خلاصه همه چیز به مقدار کافی وجود دارد و از همین جا به همه اطمینان می دهم جای هیچ نگرانی ای وجود ندارد.

او x33 است و من m33. هیجان انگیزترین تولدم را داشتم. یک جشن بی پایان به لطف شما. یک بستنی میوه ای کنار بخاری جلوی بستنی فروشی به لطف امیر. مردی 33 ساله که 6 تا از دندانهایش دیگر مال خودش نیست و این یعنی چیزهایی هست که دیگر در او نیست. دوستی همین خاطرات مشترک است دیگر. به سراغ من اگز می آیید.

یادداشت سیدجوادرسولی در همشهری جوان 393. فیلم جاهطلبانه جیمز کامرون به شکل خیرهکنندهای درخشید و 11 جایزه اسکار را از آن خود کرد. شبیه همین لبخندی که رونالدو بر صورتش دارد وقتی که جایز.

زندگانی سیبی است گاز باید زد با پوست. سال نود و سینما که هنوز برای من عشقه! سال نود هم شروع شد. مثل همه سال های دیگه. و من قبل از تحویل سال از خواب بیدار شدم. بعد از دموکراسی تو روز روشن. انقدر درگیر زندگی و کار بشم که غافل از بزرگ ترین تفریح زندگیم بمونم. جشنواره دور از ذهن ترین خاطره شده برام. خوشحالم که جدایی نادر از سیمین رو دیدم. خوب بود چون پای اصغر فرهادی وسط بود.