اين غزل ها همه جان پارهء دنياي منند . خورشيد خم شد تا نگاهت را ببوسد! اين غزل ها همه جان پارهء دنياي منند . رفته ای چندی ست تا خالی شوی از ما و من ها. خوش ندارم ناخوش احوالت کنم با این سخن ها. گریه کردم بی تو روی شانه های جالباسی. عطر تلخت مانده روی تک تک این پیرهن ها. مثل اشک از چشم ها افتاده بودم. با تو اما باز افتاده ست اسمم در دهن ها. دور از امن آغوش تو این جا. وقتی نیستی در سوگ و سورم.

اگر رد می کنی رد کن ولی من به جز در گاه تو جایی ندارم. فردا اخرین روزیه که نو سال 93 میایم سر کار. واقعا احتیاج به استراحت دارم. از چند شب پیش زیر دلم درد شدید می گیره و فقط و فقط با استراحت خوب می شه. گمونم حال مهربانو هم تا حدودی بهتر شده. خدا خودش رحم کنه . دخمل گلی مدام می گه بریم شمال و غذاهامون رو توی حیاط بخوریم فداش بشم من. دیروز برا اولین بار براش یه گردنبند سنجاقکی انداختم . درش نیاورد و کلی ذوق کرد.

اونكه رفته ديگه هيچ وقت نمياد. به نام آنکه هر که با اوست بی آرزوست. دختران روستا به شهر فکر می کنند . دختران شهر در آرزوی روستا می میرند . مردان کوچک به آسایش مردان بزرگ فکر می کنند . مردان بزرگ در آرزوی آرامش مردان کوچک می میرند . سوار بر تکه ابری می شوم سرشار از آرزوهای محال . گاهی هم سوار بر امواج متلاطم دریای بی مهری. خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز من.

اینو بدون یکی هست که هنوز دوست داره. ندا دختر تنها خواهر گلم. اضافه کردن وبلاگ به ليست وبلاگ های بروز شده. بی تو مهتاب شبی بتز از آن کوچه گذشتم. همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم.