اما پشت این ناله ها یه حس لطیف و خاص و روشنیه که فقط خودم می شناسمش. و یه رخوت باورنکردنی که دلم می خواد زمان همینجا متوقف شه .

عزیزان این پست آخر زایمان هستش که با عرض پوزش رمزی می باشد. اول این سوال منو جواب بدین بعدش برید ادامه مطلب.

ان روز سالگرد ٦ أمين سال عروسي من و گوفيه . خيلي خوشحالم كه مامان و بابام هم اينجا پيش من هستن . نوشته شده در شنبه ششم مهر ۱۳۹۲ساعت .

عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی . از اینجا می روم . باشد که با رفتنم همه خاطرات تلخ این دوسال از ذهن و روحم پاک بشه . اگه دوست دارید همچنان همراه من باشید. یاد دارم در غروبی سرد سرد. می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد. دسته دوم جنس عالی می خرم. کاسه و ظرف سفالی می خرم. گر نداری کوزه خالی می خرم.

زندگي و خاطرات ما دو همسفر. سلام به همه دوستای گلم. الان که دارم براتون می نویسم یه دنیا انرژی دارم خدا رو شکر که با خبرهای خوبی اومدم و یه پست شاد می نویسم. منو و همسرم با راهنمایی ها یه مشاور خوب در کنار هم زندگی خوبی رو سپری می کنیم و همسرم در خیلی از کارهاش تجدید نظر کرده و امیدوارم این روند ادامه پیدا کنه. منم تحت درمان متخصص غدد هستم و امیداورم به زودی مشکلات هورمونی منم رفع بشه و خدا به ما هم یه نی نی خوشکل بده. سلام دوستاي خوبم هستم اما به دليل اومدنم به اداره ج.

چقدر دلم برای اینجا و نوشتن تنگ شده. چقدر دلم برای اون روزایی که فکر می کردم سخت ترین روزهاست تنگ شده. نوشته شده در یکشنبه سوم اسفند 1393ساعت 12. حس سفید و خاکستری شدن اینجا! نشانه ی دوباره جوانه زدن است. چند سطر آبی می شوم. وسیع باش و تنها و سربه زیروسخت. یادداشت های یک عدد مامان خانومی. دورها آواییست که مرا میخواند .

Doostan sharh parishanie man goosh konin. Mikham 2bare shoro konam pc nadaram yani tell nadaram ke biam net ba gushim up mikonam bebakhshid farsi nemitunam benvisam gushim farsi nadare. کاش که تورو سرنوشت ازم نگیره. اینروزا اتفاقای زیادی افتاده و هر چی یادم بیاد مینویسم.

صد سال به از این سالها. سلام به دوستای خوب و عزیز. ایشالله که سال جدید برای هممون پر از سلامتی و شادی و برکت باشه. روزای قبل از عید که حسابی مشغول خونه تکونی بودم و چون سرگرم بودم اصلا نفهمیدم روزا چطور گذشت. روز سال تحویل خونه بودیم و همون شب مامان و بابام اومدن و قرداش با هم راهی مسافرت شدیم و دهم عید برگشتیم. در کل بد نبود بهتر از خونه نشستن بود. الان هم منتظر همسفریم تا بیاد بریم خونه مادرشوهر عیددیدنی بازدیدشونو پس بدیم. خوب چیه هنوز فروردین تموم نشده که.