دوستان من وبلاگی که برای پسرک درست کرده بودم توی بلاگفا بود ولی همونطور که اکثرا میدونید بلاگفا برای مدت زیادی ترکیده بود! بعدش هم که درست شد من هر کاری کردم دیگه تو وبلاگ وارد نشد و نام کاربری و پسوردم رو قبول نکرد! از طرفی داخل وبلاگ هم که میری پستهای شهریور و آذر و اسفند 93 رو نشون نمیده! اگه کسی میدونه میشه چیکار کرد بهم بگه چون اون پستها برام خیلی مهم بود و جای دیگه هم ندارمشون. دوستتون دارم و دلم برا همگی تنگ شده.

آن جام لبالب از جان دارو را. برگ خشکیده ی ایمان را.

حرف هایی ناگفته گاهی برای خدا. خودش می دونه چی میگم تمام مطالب از خودمه نیازی به امضا ندارند. دارم یه اشتباهو تکرار میکنم. خدا پناه بده بهم من از این غلط میترسم. زیادی واسه دهنم گنده ست. فردا بناست بریم دادگاه واسه طلاق. راستی دوست جان ک اومدی نظر گذاشتی من نتونستم توی وبت نظر ثبت کنم همچنان مشکل کد رو دارم.

دختری پاییزی که با همه ی دور و بریاش تو اعتقاد فرق داره. و می جنگه بر سر اعتقاداتش. تو هیچ دفتری جاش نیست. گوش شنوایی دور و برم نیست. پس تصمیم گرفتم برای تو که بیگانه با منی بنویسم. بهتر از اطرافیانم دغدغه ها و حرف های مرا درک کنی.

شاید اگه نمیشد بهتر بود. گاهی راها بازه ولی نمیدونم چرا آدم خود به خود میره به سمت راه بدتر. به این جمله خیلی باور پیدا کردم که خریت و حماقت آدماست که فقط حد نداره اگر فرض کنیم که حتی کهکشان ها هم حد دارن. خیلی از آدما پیش خودشون فکر میکنن اگه فقط راه برن خیلی عاقلن یکیش من. حالا دارم تقاص کارم رو پس میدم. ولی چه خوبه آدم شکر کنه خدا رو چراکه هر موقع جلوی ضرر رو بگیری خوبه. واسه اینکه گاهی بعضی از ضرر ها میتونه خیلی بدتر باشه. و تو که حال مرا داری دوباره بساز راه را.