تا بشود نميگويم و شنيدنش را چندان تاب نمی آورم. جا ميخورم و غصه . تلاش ميكنم بنويسم تا به سرايندگي برسم. زندگي زود تر از من به نقطهي پايان برسد. سيد علی سیدحسيني با میثم. آشپزی از دل و جان.

وقتی مجانب است غزل با زبان تو. صد بوسه می شوند مماس لبان تو. چون نیست رسم منحنی ات در توان موج. او در جنون خود برسد بر توان تو. شیب بهانه های جهان رو به بوسه ات. مجهول چشم توست که مست از جواب هاست. حل می شود معادله در استکان تو. سهمی به من نمی دهد این حجم منحنی.

من حبي لکم واهلکم و يعلم الله محبه بلا سبب جیتکم و بي افيد وستفيد من اخواتي واخواني. مرحبا بضيفنا عدد ما خطته الأقلام من حروف. وبعدد ما أزهر بالأرض زهور. مرحبا بك بين إخوانك وأخواتك . ونعطر حبر الكلمات بالمسك والعنبر. وننتظر الإبداع مع نسمات الليل. لتصل همسات قلمك إلى قلوبنا. مجله الجمعیه العلمیه الایرانیه للغه العربیه و آدابها.

شعری تقدیم به کفش هایم. با من نشسته اند مقابل دو تا رفیق. بر دوش می کشند غم رفتن مرا. بگذار صادقانه بگویم که عاشق اند. از هر نظر شبیه دو تا رد پا. ای کاش جنس باور ما صاف و ساده بود. از ابتدا دو مونس - تا انتها رفیق. با من نشسته اند مقابل دو کفش من. با من نشسته اند مقابل دو تا رفیق. می روم بی خبر اینبار خیالت راحت. فقط این پاکت سیگار خیالت راحت.

از سر بی حوصله گی.