باور کنید خیلی درگیر مشکلات زندگی هستم. براتون بگم که درحال حاضر حالم خوبه آقامونم خوبه. اگه خدا بخواد عید دیگه حتما عروسی میگیریم. از بعد عید بیمارستان خصوصی کار میکنم. این مدت عصبی شده بودم زده بود به معدم خلاصه آندوسکوپی و اینا رفتم درنهایت دکتر گفت نباید عصبی بشی همین و بس. زندگی به اون آسونی که فک میکردم نیست. کلی مشکل هست که باید حل بشه. لحظه شماری میکنم عید بشه از نامزد موندن خوشم نمیاد.

دلنوشته های روزگار پاییزی من. ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم در عشق که او جان و دل و دیده ماست جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم. ازدواج و اهداف آن از نظر قران.

از اینجایی ک ه من هستم . تا اونجایی ک ه ت و هستی . دلم برای یک نفر تنگ است. و نه میدانم چه می کند. حتی خبری از رنگ چشم هایش هم ندارم. رنگ موهایش را نمی دانم. فقط میدانم که باید باشد و نیست. بغض هایم را فرو دادم و خندیدم. که خدا هم باورش شد چیزی نیست . فریب خنده های مرا نخور. در خفا گریه می کنم.

به سلامتی عشقم که نه دنیاعوضش میکنه نه من بادنیاعوضش میکنم. الانم باید ازت تشکر کنم بخاطر همه چیز و. باید برم خونه چون مادر پسره اومده میخواد من رو ببینه . تا بهتر جلو چشم بیای! سهشنبه ۱۳ امر.

پر از ست كردن دامن با تاپ. ساپورت, ساقای رنگی رنگی. تلفنای 2 ساعته با موضوع مخاطب خاص. گریه كردنای یواشكی زیر پتوهای صورتی. قول دادن به همدیگه سر فراموش كردنای دوس پسرا. قول دادن به هم و اینكه فردا یه روز جدیده. پاستا خوردن تو كافه ی دنج. اهنگ گوش دادنای نصف شبی تو اتوبانا. با ناراحتی به هم زنگ زدن و چن دقیقه بعداز شوخیای هم.