من از تمام فاحشه هاي شهر. آنها خود را به نان مي فروشند. مرا هميشه با ال استارهاي. برايت جيره بندي كرده ام. را به همراه مي آورد. ساعتم روي زمان آخرين ديدار. مثل يك هجاي گم شده. دستم را كه دراز كنم. اين روزهاي بي آينه و بي آفتاب را. براي شمعداني ها هم نمي خندم. وقتي لبخندهايم براي تو نباشند.

من یه مرغ از قله قافم ولی دوست دارم که خودمو سیمرغ معرفی کنم. سلام و یک عالمه شرمندگی. همیشه فکر می کردم چطور میشود ننوشت و زنده بود! مثل حالا که ننوشتم و زنده ام. همه شونو دوست دارند و از دست دادنشون براشون عذابه.

به آفتاب سلامی دوباره خواهیم داد.

گاهی به باختن فکر کن. من امروز ده سال پیش. برای اطلاعات بیشتر به سایت میهن بلاگ به ادرس. پس خدا دلتنگی اش گل کرد آدم آفرید. مثل من بسیار اما مثل تو کم آفرید. دست کم از من هزاران شاعر چشمان تو. دست بالا از تو یک تن در دو عالم آفرید.