دوستان عذر من رو بپذیرید که نمی دونم چرا هیچ تمایلی به نوشتن در این وبلاگ ندارم . من در این دومین جشنواره ی عکسلاگ. اشکال نداره! عکس من اون پایین هاست . از آخر عکسای هشت و نه فکر کنم . پایینش اسم وبلاگم نوشته شده . دستتون درد نکنه! پيام هاي ديگران .

سلام بعد از مدت ها سلام. نشسته اند ملخ های شک به برگ یقینم. ببین چه زرد مرا می جوند سبزترینم. و از احساس غزل غواني يك حنجره درد! من تهي از هيجان يك عشق. از نفس هاي پر اكسيژن اين انسان ها! و به تعبير جديدي شايد. كه به دور تنه ي شك و عدم مي پيچم.

چگونه شاد شود اندرون غمگینم. به اختیار که از اختیار بیرون است. برخی رو برا اولین بار و برخی رو بعد از چندین سال. اینکه تو ظل گرمای ظهر بری حافظیه پریسا رو بعد از ۳ سال ببینی و سیر نشی. اینکه بعد از چهار سال اون یکی همکلاسی-دوست.