სიცოცხლის ბოლოს, სიბერის ზღურბლზე,. დაისის მზე და აწითლებს ღრუბლებს. ნუ მიმატოვებ, მშვენიერებავ,. ნეტარებაც ხარ, უიმედობაც,. ვიცი, რომ დღესაც მარტო არა ვარ. ნოემბერი კი უფრო აურევს,.

Día de los muertos, 2008. Parque Nacional Sajama, 2010. Comienzan nuevos caminos pero no quiero seguir andando sin antes haber dado todos los pasos. Deja un comentario Cancelar respuesta. Estás comentando usando tu cuenta de WordPress. Estás comentando usando tu cuenta de Twitter.

En un momento de la vida, el débil saca fuerzas de dónde no cree tenerlas, es muy sorprendente y enriquecedor, merece la pena . Viernes, 4 de abril de 2014. Yo,que suelo dar mucha importancia a la iluminación y a los efectos especiales, reconozco que no vi antes nada mejor detrás de un telón. Bravo, Bravo, Bravisimo! .

მთელი წელი მოუთმენლად ველოდი ხვალინდელ დღეს, 25 თებერვალი, ხვალ ხომ 17 წლის ვხდები,მიხარია,თან ჩემს განვლილ პატარა ცხოვრებას რომ გადავხედე, საკმაოდ ბევრი სასიამოვნო მომენტით იყო აღსავსე, ამ ყველაფერს რომ ვიხსენებ კმაყოფილი ვარ,მაგრამ ვიცი წელს რაღაც განსაკუთრებული მოხდება, მინდა ახლა გავიხსენო ყველაფერი თქვენთან ერთად, შეიძლება ამას სულაც არავინ კითხულობს,მაგრამ მე მაინც დავწერ.

Les copines sa ser a rien c pa fidel sa.