چه فرقی میکند آن سوی دنیا باشم. فقط چند کوچه آن طرف تر! پای عشق که در میان باشد. دمار آدم را در میاورد. نہ براے ه ر کسے.

چشمامو بستم از کنارش رد شدم . چشماشو بسته تا نبینه بد شدم. دیگر به یاد تو هم نیستم. سرد شده ام سرد سرد. نمی دانم شاید دق کرده ام. این واژه ي بي نقطه گاهي به وسعت يک دريا برايت دلتنگي ميکند و امشب دلم براي تو . چند وقتی هست این شده رسم ما.

قصه ی ما قصه ی تو. یاد آن که بر قایق چوبی خیال. می نشستیم به یاد آرزوهای محال. ناگه آن قایق چوبی همره امواج شد. آن همه فکر و خیال عاشقی. و پدر و مادرت زندگی خوبی داشته باشی و شاد باشی دوست عزیزم. لحظات سخت خدا را جستجو.

سخته آدم یه روز بفهمه بازیچه ی دیگران بوده.

دلم میخواد تو این وبلاگ از همه چی بنویسم و هیچ محدودیتیم نداره! Take me down to the river bend. Take me down to the fighting end. Wash the poision from off my skin. Show me how to be whole again. Fly me up a silver wing. Past the black where the sirens sing. And drop me down to the dream below. Hardly anything there for you to see. Bring me home in blinding dream. Wash the sorrow from off my skin.

قهوه هایم را با قند تلخ شیرین میکنم. سال پیش این موقع ها چه حالی داشتم. غم جدا شدن از بچه ها و دوستام و رفتن به فضیلت همه ذهنمو مشغول کرده بود که واقعا با این ماجراهایی که امسال واسه من اتفاق افتاد ذهن مشغول کردنم داشت. خودمونیم چه سالی بود امسال! نگیم سال گندی بود ولی نزدیک و حوالی همونه.

Just close your eyes and enjoy the roller coaster that is LIFE. تا گفتم غم دارم آت ش گرفت .