دلمو به هيچ کس نميدم. دانشجوی دانشگاه بو علی سينا. صدايم کن از پشت نفس های گل ابريشم. هر چی بخوای پيدا ميشه. ای آفتاب آهسته تر بر بام يارم کن نظر. با عشق ممکن است تمام محال ها. مقبره ای به وسعت خیابان. انگار تمام شهر خواب بودند. همه رفته بودند تا راه را برای عبور ما باز نگه دار.

افکار یه دیوونه تراوشات سابق یه ذهن مریض. خالی کن دلی که تنگه. پلك هاي مرطوب مرا باور كن. باشد آقا حرفی نیست! گ ر ی م . صداهایی برخاسته از عقل یا دل. با روحی آرام و قلبی مطمئن.

خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن دراین دنیا چه دشوار است چه زجری میکشد ان کس که انسان است.

مثل تموم عالم حال منم خرابه. دلم ميخواد داد بزنم و همه درد هامو بگم ولي نميشه. دلم ميخواد گريه كنم و خودمو خالي كنم ولي نميشه. ولي نه اصلا دلم نميخواد. يعني دلم نميتونه كه بخواد. يعني ديگه نميتونم الكي بخندم. انگار قانونش اينه كه هميشه بايد خنده رو اين لباي بي رنگم باشه. هميشه بايد بخندي و بقيه رو بخندوني. نميدونم شايد تقصير خودمه انقدر خنده تقلبي رو اين لبام بوده. كه همه ازم انتظار دارن هميشه بخندم. ديگه نميدونن كه بابا منم دلم مي گيره. منم بعضي وقتا ناراحت ميشم.

یه روزی یکی از شهروندان این فضای مجازی بودیم. شانس اسم مستعار خداست اونجایی که نمیخواد امضاش پای داده هاش باشه. اما برای رسیدن چاره ای جز رفتن نیست. از گل واشده در دورترین بوته دشت به تو ای دوست سلام.