فردا به تو می گویم چقدر دوستت دارم! فردا تو می فهمی. فردا تو هم مرا دوست خواهی داشت . دست بر دلم می گذارم. و آرام زیر لب می گویم. رسوا می شوی آخر . اینکه تو هربار مرا می بینی. حتی به خیالت هم نمی رود. من چطور با هربار نگاه ت. سست می شوم می افتم از پا! حتی اشک های من.

وقت دقیق آمدن توست! مانند تک درخت سر کوچه. با شاخه هایی از آغوش. با برگ های از بوسه. با ساعت غرورم اما! با شاخه هایی از تابستان. با برگ هایی از پاییز. هنگام شعله ور شدن من! هنگام شعله ور شدن توست! ها چشم ها را می بندم. ها گوش ها را می گیرم. وقت عبور عطر تن توست. نفس می کشم نبودنت را. هوای بوی تنت را کرده ام. پیرهن جدایی ات بد جور به قامتم گشاد است. به همه ی عاشقان خیابان های بارانی و کوچه های پاییزی حسودی می کنم! گرمازده می شوم .