Şiir, ve an büyük yanlızlık ki hiç zaman beni yanlız bırakmadı. و سایه ی آواری که هرگز نخوابید. پای بادبادک بچه گی های من. لا به لای رودخانه ای ست. که تو آنجا جاری بودی. کافی ست پاک کنی برداری. و از دفتر نقاشی ات پاکم کنی. نوشته شده در 7 Nov 2010. دیگر هیچ مادر بزرگی ندارم. به خانه ی صاحبت آسوده رفتی. اما هنوز پنجره ی خیال ما خاکستری ست.

می خواهم دلم را بر فرق این سکوت بکوبم. باران یعنی چه کسی بعد از من عطر خیس تنت را در آن خانه عاشق ست. نه حتا اگر نقطه بگذاری تهش. نه حتا اگر سنگ بگذاری جلوش. نه حتا رگش را بسوزی اگر. باز بند نمی آید رفتنت. و روزهای تقویم که می میرند. به دی ماه هم که نرسیدم. و باران که خیس تر عاشقم می کند که می آید. نه تو کوتاه می آیی. نه من که دراز به دراز رفتن توام. و پنجره ی نقطه نقطه و. بازوی برهنه ی تو و. پتویی که سردم بشود اگر. حتا اگر روزها بریزند روی سرم. باز تو پنج شنبه ای.

در انعکاس پنجره ی نقاشیش چه پیر. تازگی ها با شعرهام غریبه می شم. واسه همین همشون در حد اتود می مونن. با بوی تو آشفته می کند. جواب کشتی های غرق شده را که می دهد. سکوتیست که آرامشت را برهم نزند. به خورشید و ماه و فلک هم گفته ام بایستند. طلوعی کز کران بی کرانها.

تولد و انتشار موفق سبک زلال بر دنیای ادبیات مبارک باد. درب آسایش به یک جاندار بست. لیک تخمی دیگر از داخل شکست و هست داد. گر انرژی از درون آید به دست. اشعار و سخنان و پند های حکیمانه. آواز جناب محمد جهانگیری بر روی قطعه ای از زلال های دادا بیلوردی. جواب بر یک اشتباه در خصوص سبک زلال.

انقلاب در موسیقی با ظهور شعر زلال. گفت بر من زور می گوید حسن.

اولین کتابهای خود را منت شر کرد . 1- سرزمینی روی شانه های تو ساناز محب. 2- حلزونها وطن را نمی فهمند مصطفی خزایی. 3- درخت ها در باد قدم می زنند مصطفی خزایی. نمایشگاه نقاشی آثار مصطفی خزایی - ۱۰ روز تمدید شد. نمایش ۳۰ تابلو از مجموعه کلاغ ها.

دست رفیق دیرینه در دستت آواز بغض کدوم قناری مرحم شده از شرم. متن کدوم نامه تسکین شده بر غم. آه من و تو از حکم بوده و. جشن طناب او از ترس او. رودر رو چکمه پوش سیاه. درد مشت خون آلوده خورده. بغض گلوی خشکیده ی ما. سهم همه ی دلواپسی ها. در گذر همون کوچه ی آرزوام. که میرفتیم من وتو با هم. من و تو چه غریب. از هم چه دور و.

یا آن آخرتی که از سقفش. شهوت و شراب و بی شرمی. خودت هم می دانی کوتاه نمی آیم. و با این منطق نا مربوط. عجیب هم نیست اگر بگویم. افسوس که این واژه ها نمی دانند. وجود آنها هم مثل زندگی من. بدون تو بی معنی ست . به اشک هایی که آخرش هم.