به عشق خدا زندگی کن تا خدا هم به عشق تو خدایی کنه. ساده تر از سخن ساده من. او همه درد مرا می داند. او همه درد مرا می داند.

چیزی نپر س فقط گوش بده. خیلی وقته به اینجا سر نزدم. مسی که مث همیشه میاین و تهنام نمیذارین. جوجویی تو رو هم دوس دارم. یکشنبه بیست و نهم دی ۱۳۹۲. خیلی وقت بود چیزی ننوشته بودم. نیدونم چرا بهضی وقتا نیتونم بنویسم. دیشب عروسی یکی از فامیلامون بود. دوتا خانوم پیش من نشسته بودن. غر و غیبتاشون شروع شد. اینو نوشتم تا یادم نره .

ღم رجان دختری ازجنس م رم رღ. آمدم تا که تو را مست و گرفتار کنم. آن دل غمزده را محرم اسرار کنم. آمدم تا که سلامی به تو ای نور کنم. غم و محنت همه را از دل تو دور کنم. گرچه دیر آمده ام لیک همان هم زوداست. بودنم در بر دلبر همه دم پر سود است. امیدوارم که حالتون خوب باشه. همه جا در به در دنب.

همانها که بدی هیچ کس را باور ندارند. همانها که برای همه لبخند دارند. آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد عمرشان کوتاه است. بسکه هر کسی از راه میرسد یا ازشان سوءاستفاده میکند یا زمینشان میزند. آدمهای ساده را دوست دارم. اینجا که من رسیده ام . ته دنیای بدون تو بودن است! همانجایی که شاید فکرش را هم نمی کردی دوام بیاورم! ولی من ایستاده به اینجا رسیده ام! حقیقت تو و من.

I U نازنین ترین دختر دنیا I U. ღ اگر همسفر عشق شدي . قربونت کرايه ما رو هم حساب کن! آخرش رفتی و . آخرش رفتی و من تنها شدم. یه غروب سرد بی فردا شدم. یه روزی از غصه ی تو پیر میشم. رفتی و جای تو خالیه پیشم. آخرش نموندی و خاطره موند. رفتی و رفتن تو دل سوزوند. ولی من سپردمت به آسمون. دست اون شاهد عشق پاکمون. آخرش شمارش روز و شبا. من هنوز تو گوشمه صدای تو. کاش نمی رفتی و من پ ر می شدم.

باغ باران خورده می نوشید نور. لرزشی در سبزه های تر دوید. او به باغ آمد درونش تابناک. سایه اش در زیر و بم ها ناپدید. شاخه خم می شد به راهش مست بار. او فراتر از جهان برگ و بر. باغ سرشار از تراوش های سبز. او درونش سبزتر سرشار تر. در سر راهش درختی جان گرفت. میوه اش همزاد همرنگ هراس. پرتویی افتاد در پنهان او. دیده بود آن را به خوابی ناشناس. در جنون چیدن از خود دور شد. دست او لرزید ترسید از درخت. شور چیدن ترس را از ریشه کند. دست آمد میوه را چید از درخت. راستش یکم باهاتون حرف دارم.

خداحافظی بوق و کرنا نمی خواهد. خداحافظی واژه نمی خواهد! در را باز کنی. و چنان کم شوی از این هیاهو. که شک کنند به چشم هایشان. که به خوابی دیده اند تو را تنها! یا توی سکانسی از فیلمی فراموش شده! زمان را به دقیقه ای پیش از ابتدای آشنایی ببری. و دست آشنایی ات را پیش از دراز کردن. در جیب هایت فرو کنی. و رد شوی از کنار این سلام خانمان سوز.