تا اطلاع ثانوی حرفی برای گفتن هست. روحش شاد و یادش گرامی. من از سخن پوچ می ترسم و از آن پرهیز دارم. اما ترس از سخن پوچ نیز لاف پیمایی است. زندگی پیچیده ما میان این دو واژه.

دوباره در طویله باز شد. باور نکردنی بود! برای بارسو م در طویله باز شد. لبخند برلبان مرد جوان ظاهرشد.

عاشقانه ترین جمله ای که تا به حال شنیدم. کاش تو ساز بودی و من مینواختمت. نمیدونی چه حس خوبی داد بهم.

رگی که سرنوشتش انسداد است. سال جدید را کنار شومینه ,تنهایی تحویل کردم . تنهای تنها نبودم ,دو مجسمه زن و مرد چوبی هم درست روبه روی من بودند . به بازی آنها نگاه می کردم . من ساکت ,به این دو موجود چوبی چشم دوخته بودم . اینجا دقیقا آن طرف دنیاست! .

هر آدمی یه سری وزنه بهش وصله. که می چسبونتش به زمینی که روش راه میره. چیزایی که آروم آروم تو زندگی بهمون می چسبن و ما اصلا متوجهشون نمیشیم. شروع میکنن به جدا شدن از آدم و یه وقتی میبینی دیگه هیچی نیس که تو رو نگه داره! اگه دل رفتن نداشته باشی. میشی بیچاره ترین آدم دنیا. الکی چنگ میزنی به دل خوش کنکای سبکی که تاب وزن تو رو ندارن.

اینی که می گن هیچ چیز جای خانواده ی خود آدم رو پر نمی کنه رو باید با پوست و استخون درکش کرد تا بهش ایمان آورد. دلم برای همتون تنگ شده .

یک ذهن که فکر می کنه فعالیت داره.