کلی کار ریخته سرم ولی یهویی به سرم زد بیام اینجا بنویسم. امروز جمعه است ولی همسر جان سرکاره. سرش خیلی شلوغه باید حتما میرفت. دیشب دختره تا صبح چندبار بیدار شد. دیگه کلافه شده بودم کم مونده بود تنبیه بدنی کنم. دو شبه که میذاریمش تو اتاق خودش بخوابه. من و همسر جانم جا میندازیم کنار تخت خانوم میخوابیم که تنها نباشه. میخوام عادت کنه جدا بخوابه. چند روز دیگه وقت واکسنشه. مثل همیشه منتظره روزای خوبم.

برای فریادها و قهقهه هایی که در زمان گم شدند. خوبمنم یه خونه ی جدید باز کردم. همتون خوش اومدید به جز اون آدم الکی ها که بعید می دونم دیگه ککشون بگزه. سال نو رو شروع می کنیم با فراموش کردن همه ی آدم الکی ها و زالوها. برای منم جالبه که اینجور آدما رو می بینم. من یک بیمار روانی هستم.