هرگزگمان مبرزخیال توغافلم گرمانده ام خموش خداداند و دلم. حاضرم نیمی از عمرم را از دست بدهم. اما صبح ها در اغوش تو. و با لب های تو از خواب بیدار شوم. زخم عمیقی که هرگز خوب نمیشه عشق. یعنی تمومه زندگیت تو آتیشه عشق. اشکی که داره بی اراده میریزه عشق. باغی که دیگه تا گلوت تو پاییزه عشق. زخمی رویاهای رفته به بادیم ما. با همین آرزوهای ساده شادیم. زندگی کن حتی بی نشونه.

حامیان توافق خوب و استقلال علمی. زیور دانش احسان است . باد میرفت به سروقت چنار من به سر وقت خدا میرفتم . نوشته های یه پسر 19 ساله.

با سلام و عرض خوش آمد . استفاده موسیقایی یا چاپ ترانه ها و اشعار این وبلاگ به هر شکل بدون اجازه نامه رسمی از صاحب اثر پیگرد قانونی خواهد داشت . , 12 سال طول کشید که برگردم . دوباره دل هوای با تو بودن کرده. 12 سال طول کشید که برگردم . مرا ببخش که بی نهایتم. نوشته شده توسط کسری مطلق. سالهاست پرواز را فراموش کرده ام. به انتظار آمدن نسیم با تو حرف میزنم. کاش کسی صدای تپش های مرا میشنید.