و فکر کن که چه تنهاست. اری دیروز تولد تنهایی هایم بود تولد روزی که نمی دانم چرا و به چه علت پا به آن گذاشتم. نمی خواستم رنجش دلم را بدانی ولی . دیروز همون شعری رو که می دونی همراه تنهایی های منه رو گوش می کردم و حس بودنت را می خواستم .

ای کاش هیچ گاه نگاهمان با هم آشنا نشده بود. ای کاش هرگز ندیده بودمت و دل به تو دل شکن نمی بستم. بهانه ای برای های های گریه های شبانه ام شد و علتی برای چشم به راه دوختن. و از آتش غم سوختن و دیده به درد دوختم. ام ا امشب می نویسم تا تو بدانی که دیگر با یادآوری اولین دیدارمان چشمانم پر از اشک نمی شود. چون بی رحمی آن قلب سنگین را باور دارم. امشب دیگر اجازه نخواهم داد که قدم به حریم خواب ها و رویاهایم بگذاری.

با عرض سلامی به زیبایی بهار خدمت تو ای دوست عزیز . خدمتت تبریک عرض میکنم . امیدوارم هرجا که هستی یکی از زیباترین بهارهای عمرت. بهار سال 89 باشه . شاید تحمل میکنم من دوری دست تو را. شاید که باران می شوم ایام سرد بی تو را.