خدایا خیلی دلم گرفته از دنیاو آدمات. دیگه برییییییدم از این دنیییییییییات. دیگه خسته شدم از آدمات. یا بازم تاوانشم خودمون باید بدیییم. شب وروزم شده خیس کردن چشمااااام. دل زقید خانمان خود بریدن زود بووود مجلس سوگ و عزا بهر تو چیدن زود بووود. رفتی و کردی عزیزانت همه ماتم نشین این زمان آشیان خود پریدن زود بود.

به نام عشق زیباترین دروغ دنیا. حالا که لطف کردی اومدی یه نظر کوچولوموچولوهم بده! ایشالاه تا اخر عمر ترشیده بمونه! انقدراززندگی خود غمگین و دلگیرم که روزمرگ خودراعاشقانه. تنهاییه یا دلتنگی نمیدونم میخوام بنویسم اروم بشم. یه روزی همه ی ما فراموش میشیم اه ه ه ه خدایاماکجای این دنیا جاداریم. ارزوی مرگ میکنم اره تو میگی باز کم اوردی در مقابل تنهایی.

تبادل لینک - خونه تکونی تو وبلاگم همراه با استخدام شدنم در بانک. اما مهم نیست دیگه , حالا یک خبر خوب اینکه میخوام با هم وبلاگ ها تبادل لینک کنم , چون خودم بانک استخدام شدم . وبلاگ ام هم درباره استخدام هست دیگه.

انا لله وانا الیه راجعون. انا لله وانا الیه راجعون. زیرا که عشق را آفرید تا یادمان باشد کسی هست برای عاشق بودن. تا با تمام وجود به او بگوییم.

وقتی چشمانم را روی هم میگذارم . تورا می آورد! ازمیان فرسنگ ها. تو که زحمت میکشی میای . خوشحال میشم نظراتو تو وبلاگم ببینم. من هم دنبال گمشده ای می گردم. نایب الزیاره شما خواهم بود.

ღ عشق تعارفم نکنید من سیرم ღ. نه من تو را میشناسم نه تو مرا. نه تو آن اندازه زیبایی که به نظر می رسد. و نه من آنقدر زشتم که تو تصور میکنی. نه تو آنقدر خوبی که من دوست دارم. و نه من آنقدر بدم که تو میگریزی. تنها جایی که پول اهرم هیچ چیز نیست. تنها جایی که قدرت در دست یک نفر نیست. پس نیازی به این همه نقش آفرینی نیست. همان که دوست داشتنی ست.

تو را من چشم در راهم. حکم فراموشیت را اوردند ولی. تاریخ بیست و ششم مرداد ۱۳۹۴. روز همه دخمل خانومای ایرونی مبالک. ولی یه مشکل دارم که ناراحتم کرده و واسم حل شدنش خیلی مهمه. دوست جونیا واسم دعا کنید. تاریخ بیست و ششم مرداد ۱۳۹۴. تو که غ ریبه نیستی. دیگر نمی توانم خودم را به آن راهی که نمی دانم کجاست بزنم.

تو برای همیشه میر وی. و من چقدر کار ر وی سرم ریخته. عادت ندارم درددلم را به همه کس بگویم. پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم. تا همه فکرکنند نه دردی دارم نه قلبی. دست هایم حواسشان پرت است گاهی. اندوه کمی نیست نبود دستانت. نه یک بارکه هزاربار! .

صبرت که تموم شد نرو . معرفت تازه از اینجا شروع میشه. من گم کرده هایم را. توی همین پس کوچه های. تنگ و تاریک گم کرده ام . همه شان بهم راه دارند. و هیچ وقت تمام نمیشوند . جزو گم شده ها . ف رشته ه م نیستم. خ دا ه م نیستم. ف قط د خت رم! ح وا گونہ ف کر میک نم. نہ سیب خوردهام نہ گندم. ولے در سحرگاه یك روز . مرا از بهشت بہ دنیاے زمینے آوردند. ف قط بہ خاط ر یک سیب.

בפ ت رے با ا سآنس ع ش ق. اول تبلیغ اون گوشه رو ببند. و دوستان خوب حک شدگان روی قلبند و ماندگاران ابدی.