من وشوهرخوبم 24بهمن 1381 با هم ازدواج کردیم ودر 14 شهریور 82 بعد از چندماه دوران طلایی نامزدی زندگی مشترکمون رو شروع کردیم وپسرم آرين 8 اسفند 84 با ورودش به زندگیمون اون رو قشنگتر کرد. مي نويسم فقط به اين دليل كه از گذر ايام ردپايي اينجا بمونه. تنها دليل نوشتنم فراموش نشدن خاطراتيه كه ممكن بود از يادمون بره.

آشیانه عشق من و آقای همسر. اینروزهای آخر سال برام خیلی لذت بخشه. خدا این دلخوشی های کوچک رو ازمون نگیره. نیمه دوم سال به لطف خدای بزرگ زندگی کم کم خوشگلی هاشو بهمون نشون داد و آرامش حاکم شد.

یک میز با چند آشپز. من و همسرم در اروپا. ღ حرفای دل من ღ. روزهای شیرین من و همسری. من و روزهای فصل سوم زندگی. ذهن نوشت های خانم و آقای اردیبهشتی. روزهای زندگی یک ک م ا ل گ ر ا. من و همسرم هم را دوست داریم. لبخندهای احمقانه ی یک زن. سال نو بر همه دوستان عزیزم مبارک. انشالله امسال برای همه دوستان بهترین ها رقم بخوره.

هستی شیرین تولد چهارده سالگیت مبارک. سلاممممممممم خوبید خوشید سلامتید دوست جونای خودمممممممممممممممممممم. دلم براتون یکذره شده بود و حسابی برای نوشتن و کنارتون بودن دلتنگ بودم. پنج اردیبهشت تولد نه سالگی وبلاگ هستی. خانوم بود و وبلاگمون نه ساله شد. امروزم که تولد خود هستی خانومه. دیدم به امید تنبل خانوم بمونم سالی دو سه تا پستم نخواهیم داشت. با دو ماه تاخیر سال نو و سال 95 مبارک.

کالسکه های آشنایی من و بهترینم. زنهایی که به دنبال برابری با مردها هستند آرزوی بسیار کوچکی دارند! دردهایت به جانم آرام جانم. اینکه روز تولد پرنسست چه حال قشنگی داری بماند. یه جور استرس پر از ذوق. اینکه پدر و مادر یه فرشته کوچولوی شیرین و دوست داشتنی باید جای دخترشون شمع و فوت کنن و آرزو کنن چه غرور شیرینی داره بماند. اینکه چقدر خدارو از ته دل شکر میکنیم بماند . حشره ای که نه دید.