این دل من یه هوای تازه میخواد که پراز اکسیژن باشه تا بتونه با تمام وجوش ریه ها رو از هوای خنک پر کنه تا تازه بشه. تازه بشه تا بتونه به مغزم فرمان بده که درست فکر کن درست حرکت کن. ازاین به بعد ای دل من تو باید به مغزم فرمان بدی. تو باید تصمیم بگیری و عقلم باید تبعیت کنه. نمیخوام منطقی باشم میخوام فقط حسم بهم بگه چیکار کنم.

نزدیک عید شد آمدم گردو خاکی بگیرم. چقدر ارتباط هنرمندانه و دو سویه بود. چقدر وبلاگستان زنده و پر هیاهو بود. این حقیقتی است که همیشه بودها می روند و است ها می آیند. اگر به قاعده انگشتان دست هنوز خواننده ای این صفحات را می خواند.

نوشته شده در دستهبندی نشده 1 Comment. از دو روز پیش متوجه شدم که ناگهان آمار بازدیدکنندگان وبلاگم پایین آمد. تا اینکه دوستان با ای میل و در بلاگفا بهم خبر دادند که وبلاگم فیلتر شده. این چه کثافت کاری ئه که راه انداختن! هیچ حرف عجیبی هم نزدم. نوشته شده در دستهبندی نشده 14 Comments.

کاش میشد یک روز از خواب بیدار شی و ببینی تمام خاطرات بد از حافظه ت پاک شده. کاش یه روز صبح پا شی و بفهمی همه اتفاقات خواب بوده. در بهار زندگی احساس پیری می کنم. اگر یک دستگاه سنجش سن ذهن رو روی من امتحان کنن الان کمه کم 80 سال رو دارم. فقط می تونم بگم خسته ام. تصمیم دارم ببخشم اما نمی دونم می تونم یا نه. دلم می خواد شب بخوابم صبح بلند شم و فراموش کرده باشم همه چیز رو.

بالاخره تصمیم گرفتم به خونه جدیدی بروم. به همین دلیل به آدرس جدیدی می روم که در انتهای متن می گذارم. اما این انتقال یک فرصت جدید هم به من داد. رویکرد جدیدی که در وبلاگ بعدی خواهم داشت. اول اینکه سعی می کنم به نظرات در همان جا پاسخ بدهم. پنجم اینکه سعی می کنم آدم بهتری باشم.

کاش یاد بگیرم که با خیالات خودم کسی رو قضاوت نکنم. افق تفکرت چقدر وسیعه! این رهاییی بر ما مبارک. واسه همه لحظه های خوبی که بهم دادی سپاس. از سری سلفی های در آینه در محل کار. دکتر ژیلا وبنوشت های یک مردادی اصیل! پنجاه درجه زیر تنهایی. دختری که قول هاش را نمیخورد.

دوستای عزیزم هرکس آدرس جدیدم رو میخاد بگه. فقط حتما یه آدرس از خودتون بذارید. ممنون بابت تک تک لحظاتی که اینجا و با من گذروندید. خیلی وقته اینجا نوشتن برام سخت شده. برام سخته باز کردن این صفحه وقتی میدونم دیگه سر نمیزنی بهم. اینجا روزهای خوب و بد زیادی داشتم. اما از 29 اسفند 90 که شدی فرشته مهربونم روزای خوبم بیشتر. شد تا همین چند روز پیش که رفتی. گرچه کفتر جلد دلم رفتنت رو باور نمیکنه.

شانه هايم را به كساني كه شانه اي براي گريستن مي خواهند اجاره مي دهم.

حوصله ای به رنگ نقره ای. مدلهای مختلفی انگیزه توی این مدت بهم خط میداد که با حوصله باشم و بنویسم. حوصله واسه من رنگی بوده و البته هنوز هم هست.