ღ ღ ღ حرف دل ღ ღ ღ. ღ ღ ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد ღ ღ. یه حرف خیلی حرف قشنگی زد. زندگی مثه ضربانه قلبه رو این دستگاها که بالا پایین میشه. اینقد بالا پایین میشه که نگو. بعضی وقتا هم یه جایی یه خطه صااااااااااااااااااااااااااااف میشه. اونجا توی سربالاییا مشکلات ماهستن. که حتما حتما حتما بعدش سرپایینیه. ما با همین سربالاییا زنده ایم. دیوانه ی آن لحظه ام.

باید خدا را صدا بزنم. بود یا نبودم در روند زندگیت هیچ تاثیری ندارد. تو قلبت برای همه زد جز من. چه آسان می توان از یادها رفت . چه آسان می توان از یادها رفت .

ارسال پاور پوبنت و خاطرات به وب شروع.

عاشق تمام روزهایی ک بی هوا س ر ش د و. چ حیف ک ما جز چند تصویر مبهم درذهن چیزی از آن ها ب یادگار نداریم . Ps ا فت ر ا لانگ تایم! اندکی صبر. عید فطر نزدیک است! یارو کتاب نوشته چگونه 120 سال عمر کنیم بعد خودش تو 72 سالگی مرده. گواهینامه گرفتن من یک سال و نیم طول کشید. وقتی بالاخره قبول شدم افسره می خواست شیرینی بده. امروز بالاخره تکلیف خودمو روشن کردم. ﭘﺴﺮﻩ ﻭﺍﺳﻪ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺭﮔﺸﻮ ﺯﺩﻩ. ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺷﺪﻩ. ساده لوحا فک میکنن کتاب خریدن اوج روشنفکریه! ولی مرحله ی بالاتری هم هست.

مدتهاست که در گلویم مانده اند. کم کم دارد به حرفهایم خمس تعلق می گیرد. مرگ من روزی فرا خواهد رسید. در بهاری روشن از امواج نور. در زمستانی غبار آلود و دور. یا خزانی خالی از فریاد و شور. مرگ من روزی فرا خواهد رسید. روزی از این تلخ و شیرین روز ها. روز پوچی همچو روزهای دگر. دیدگانم همچو دالان های تار. گونه هایم همچو مرمر های سرد. ناگهان خوابی مرا خواهد ربود. من تهی خواهم شد از فریاد درد.

محمدسینا امید دل مامان و بابا. ماشاء الله لا حول و لا قوه الابالله العلی العظیم.

ولی به تکیه گاه نمی اندیشم. چشم هایم تر هستند و قرمز. عاشق کسی بمانی که سالهاست رفته. تو مال کسی نیستی که. تو حق نداری اسم دردهای مذمنت را عشق. تو میتوانی مدیون زخم هایت. انکه زخمی ات کرده نه. دست بردار از این افسانه های بی سروته. که به نام عشق فرصت عشق را از تو میگیرد. انکه تو را زخمی خود میخواهد. و تو سالهاست حوای بی ادمی حواست نیست. مژدگانی اش تمام زندگی ام.