مرا به نام کوچکم صدا بزن. دوباره خواب به چشمانم خواهد آمد. و دوباره رویای تو را خواهم دید. و تو باز روبروی من ایستاده ای در این تنهایی. و تو با تمام زیبایی هایت. از کنار من بی صدا می گذری. آبستن روز های بعد از این. دروغ هایی به بزرگی سادگی خودم. همین فریب ها و دروغ ها بزرگم کردند. هنوز کاسه سرم خوب استخوان دار نشده بود. و کسی درست و درمان.

دو شعر کوتاه عاشقانه از رحمانی شاهد. دو شعر کوتاه عاشقانه از شاهد. روایتی دیگر از شنگول و منگول. باران سپید - لیلا مشفق. سید محمد رضا هاشمی زاده. نگاه مست - سیمین شیرالی. شعر و ادبیات - صحبت. قانون سپید - نعیمه درویشی. از این کوچه بوی سیب می آید. بیا از این راه نرویم. هبوط از آغوش تو را. بگو کجای آسمان نشسته ای.

چرا بعضی ها خاطره نمی شوند. نمی روند یک گوشه ی ذهن. آن وقت بهشان لبخند میزنی. نمیخواهد زل بزنی به گوشه ای و. برای خودت یک شال گردن بلند ببافی. وقتی که با خاطره ها نیستی! چقدر شبیه تولد.

۳ روایت ماه از نیمه. ۴ تقویم عقربهدار ماههای بهار. ۵ گذرنامهی موقت ماهی آزاد.

هیچ غیر آن درد بزرگ . تاريخ چهارشنبه نهم بهمن 1392ساعت 7 نويسنده بانو. اینکه خسته باشی و آرتروز مزخرف قدیمی ات باز برگردد و صاف بنشیند روی گردنت و هی افسار کتف و پایت را بکشد و تو بشوی اسبش و در تصرفش باشی مهم نیست. اینکه خسته باشی و درد داشته باشی و مجبور باشی بیایی خراب شده ی اداره و مزخرفات خاله خانباجی های همیشه سخن در چنته دار همکاران را بشنوی و متلکهای در هپروت بودنت را هم مهم نیست. اما اینکه هی همه چیز را تحمل کنی و لبخند بزنی و درد بکشی و تحمل کنی خیلی مهمه .

شعر كوتاه و برخي از نوشتههاي امير عصارها. چند سال - پنهانی -. که قرار شده آزاد شود. از من - با بیدقتی - در این نشریه منتشر شده است. در این ازل تا ابد.

چیزایی که مثل هوا بهشون نیاز داری محال میشن. محال کلمه ای حس غیرممکن بودن رو حتی تو لحنش داره. وقتی محال میشه کسی که تا دیروز کنارت بوده رو ببینی. وقتی محال میشه یکبار دیگه صداشو بشنوی. حتی محاله حداقل باهاش خداحافظی کنی.