چقدر دلم واسه ت تنگ شده بود. چقدر دلم واسه همین آهنگ و شعرایی که با هم میخوندیم و حالش رو میبردیم تنگ شده بود. بی معرفتی من رو ببخش عزیزم. قول میدم دیگه زود به زود بیام پیشت. به نسیمی همه راه به هم می ریزد. کی دل سنگ تو را آه به هم می ریزد. سنگ در برکه می اندازم و می پندارم. عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است. گاه می ماند و نا گاه به هم می ریزد. انچه را عقل به یک عمر به دست آورده است. دل به یک لحظه کوتاه به هم می ریزد. آه یک روز همین آه تو را می گیرد.

شبیه تاریک من! به آفتاب آلوده ام! تاریکم کن تاریک تاریک . برایش نوشتم حال بد بهانه است. بیا و خرابی دنیای مرا ببین. نوشتم نمیخواهم بدانم چه اتفاقی افتاده. برایت خواهم گفت از اتفاقاتی که هنوز نیفتاده. برایش نوشتم من انتظار میکشم به سبک خودم. همانی که تو غرور میخوانیاش و من سکوت. برایش نوشتم نگذار سادگی کودکانه من به بلوغ زودرس برسد. کسی این نامه را برایت می نویسد که هنوز شبیه خودش است. برایش نوشتم جواب لازم نیست. هنوز حس ما گرم است.