ده سال بعد از حال این روزام. با کافه های بی تو در گیرم. گفتم جهان بی تو ینی مرگ. ده ساله رفتی و نمیمرم. ده سال بعد از حال این روزام. من گفتم و دکتر موافق نیست. تو بهتر از قرصای اعصابی. ده سال بعد از حال این روزام. من چهل سالم میشه و تنهام. با حوصله قرمز سفید آبی. رنگین کمون میسازم از قرصام. میترسم از هرچی که جا مونده. از ریمل با گریه هات جاری. از سایه روشن های بعد از من. از شوهری که دوستش داری. توو بستر بی تابتون تا صبح.

دلتنگی را باهزار بدبختی خوابانده ام. به سلامتی هرکس که دلش از یکی خونه! به سلامتی هرکس که دلش از یکی دوره! به سلامتی اون کسی که دردامو میدونه! به سلامتی اون کسی که میدونه ولی همیشه . حرف های ما هنوز ناتمام . باز هم همان حکایت همیشگی! پیش از آن که با خبر شوی.

زمین جای قشنگی نیست برای تو که زیبایی. خیلی ناراحتم از دست آدمها. راست میگه سیاوش که میگه. زمین جای قشنگی نیست برای تو که زیبایی. نمیدونم فعلا ذهنم درگیر و هنوز تصمیمی نگرفتم. اما شاید کلا ارتباطم با این دنیای مجازی خیلی محدود کنم. تازه امروز انگیزم و کمی هدفم همینطور برای کنکور هم روی این تصمیم اثر گذاشته و درصدش بیشتر کرده. همه در همین راستا شاید بهم کمک کنه این کار انجام بدم. فعلا با خودم ذهنم درگیرم! .