منتها بیشتر سکوت میکنم این روزا. جمعه 18 مهرماه سال 1393. ما ها همه نمیدونیم با خودمون چند چندیم. کی فکرشو میکرد که همه چیز انقدر پیچیده بشه. یکی که دلش خواسته بود کنار هم باشیم و هیچ وقت چیزی نگفته بود. و یکی که همیشه گفته بود میخواد کنار هم باشیم. اینجا تا زمانی که زنده ام به روز میشه. حد اقلش نزدیک به ماهی یک بار. اگه کسی میدونه چجوری درست میشه کمک کنه ممنونم. حالم اصلا خوب نیست این روزها.

On quitte pas ce blog. Lui est super simpa! Et quand je pense que c mon cousin.

Ici pour dévoilé ma vie. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

وبلاگ فراموش شده های چم مهری. با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه. عشق کاری کرده که تبریز می سوزد در آه. موی من مانند یال اسب مغرورم سپید. روزگار من شبیه کتری چوپان سیاه. هرکسی بعد از تو من را دید گفت از رعد و برق. کنده ی پیر بلوطی سوخت نه یک مشت کاه. کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود. یک نفر باید زلیخا را بیاندازد به چاه. من به بعضی چهره ها چون زود عادت می کنم.

Ajouter cette vidéo à mon blog.