كاش در دهكده ي عشق فراواني بود. توي بازار صداقت كمي ارزاني بود. كاش اگر گاه كمي لطف به هم ميكرديم. مختصر بود ولي ساده و پنهاني بود. كاش به حرمت دل هاي مسافر هرشب. روز شفاف ترين خاطره مهماني بود. كاش دريا كمي از درد خودش كم ميكرد. قرض ميداد به ما هر چه پريشاني بود. كاش به تشنگي پونه كه پاسخ داديم. رنگ رفتار من و لحن تو انساني بود. مثل حافظ كه پر از معجزه و الهام است. كاش رنگ شب ما هم كمي عرفاني بود. چقدر شعر نوشتيم براي باران. غافل از آن دل ديوانه كه باراني بود. كاش سهراب نميرفت به اين زودي ها.