نه خواب و نه بیدارم . خواب آلودم و رویا بین. در دنیایی که همه در خواب به سر می برند باید با دیگران به خواب بروی. شاید بتوانی رویایی به آنها ببخشی. رویا های روزانه ات را. مي خواهم يك ديكتاتور بشوم. خانواده با ایمان در صراط مستقیم. دیشب با محسن راجع به مرگ حرف زدیم. باورم نمیشه هنوز میتونم اینجا بنویسم! چقدر جالب.

جين اير مي گويد ولي آنجا خيلي دور است. آقاي روچستر منتظر نگاهش مي كند. جين اير اين پا و آن پا مي كند. و از شما آقاي روچستر.

دلم برات تنگ شده بود. روزها هم یلدا شده اند. هیچ کجا این همه جمعیت ساکت ندارد. از دور صدای جیغ و ضجه می آید. انگار بر قبر جوانی می گریند. شاید او هم رنجور بوده. و حالا درد و غمش تمام شده. اما مطمئنم که تو هنوز هم رنج میکشی.

من زاده ی اردیبهشتم! هنوز همچنان رد پای اشکهایم روی گونه های خیسم باقی ست. خیلی از روزا گذشتن خیلی اتفاقای تلخی افتادن تا الان اینجامو دارم واستون مینویسم. بی چین و چون و بی کلک. نمی خوام با هزار و یک کلمه ی جورو واجور سرتونو درد بیارم نمی خوام با مقدمه های چین و واچین و رنگ رنگی سرتونو گرم کنم تا یه نوشته ی خوشگل و جذاب در بیارم از خودم تا خوشتون بیاد. خلاصه با این همه کلمه رنگ و وارنگ فقط می خواستم یه کلمه بگم. نمی دونم به این چه حسی میگن که همیشه از خ.