باید سی و هفت سال می گذشت تا مطمئن شوم که قلب ناجورترین عضو حیاتی انسان است. این احساس لعنتی از کجا شروع می شود. هی گرم شدن و سرد شدن. حس های لعنتی که بیشترشان اضطراب و ترس تو را از زندگی بیشتر می کند. حالا گیرم چند حس رنگی هم این میانه باشد.

بهشت كوچكي به نام خانه ما. این بهشت متعلق به من و آقای همسر و دختر کوچولوی شیرینمون هست. کلا یکم باید سعی کنم از روزمرگی در بیام کلا احساس می کنم هیچی برای تعریف کردن ندارم. یه جورایی بنظر روتین و روزمره میاد اما گاهی بابت همین روتین بودنش هم خوشحالم چون مطمئن میشم.

باانگیزه هایکه براش گذاشتم چندین جلدکتاب خونده. خیلی برام جالب بودکه برای جایزه گرفتن این همه کتاب خونده لابه لای کتاب خوندن ها ریاضی هم کارکردیم.

هنوزم تو شوک هستم! اگه هی لی لی ب.

نام وبلاگ برگرفته از نام یکی از قطعات استادشمس لنگرودی است. یه سفید زیبای کوچولو تونسته پیله. لثه رو بالاخره بشکافه و بیاد بیرون. چه اسم طولانی ای هم داری! به دنیای شکلاتی پسرم خوش اومدی. کونوسچه هم اینقد خسیسه تو نشون دادنش که دقمون داده تا تونستیم یه ده.

زندگی من سرشار از نور و برکت و شادمانیست. یه فرشته کوچولو ی مو فرفری دارم که زمزمه خوش زندگی منه. فرشته ی من متولد دی ماه 1384. سفری دور به جایی نزدیک. سفری از خود من تا به خودم. مدتی هست نگاهم به تماشای خداست. و امیدم به خداوندی اوست. دست نوشته های یک جوان ایرانی. گاه گدار یک روان شناس پاره وقت. ذهن نوشت های خانم و آقای اردیبهشتی.

خنگ بازی های زندگی مشترک. سلام به دوستای عزیز و مهربونم. ببخشید این مدت بشدت درگیر بودم و البته هنوزم هستم. دلم بی نهایت براتون تنگ شده بود. راستش این مدت صبح ها که بیدار میشم اول کمی کارهامو می کنم مثل تمیز کاری هامو وشستشو ها و این چیزها بعدش میشینم زبان می خونم نزدیک های ظهر هم بصورت آنلاین کلاس زبان دارم و تا ساعت 4 طول میکشه. چشم و گوشش باز میشه. خلاصه که خدا رو شکر سرم گرم شده و حالم خیلی نسبت به قبل بهتر شده. الانم باید برم حاضر شم برم باشگاه.

بعد از شب هزار و یکم. بماند که این وسط کلی جنگ هم با آقای خونه دارم که عقیده داره همه چیز رو باید نگه داشت. حالا اینا می مونه رو دستم. این همه هم پولش شده.