عربده از هنجره هامون تا خون بپاچه بیرون. یه خواهش دوستانه دارم ازتون الکی الکی نظر ندید وبلاگو که کامل خوندید نظر بدید.

رنگ چشام رنگ شبه . عاشق قرمه سبزیم مخصوصا دست پخت مامانم . اهل نا کجا آبادم . یه مدت داستان مینوشتم . از دو کار متنفرم . توت فرنگیو به درس خوندن ترجیح میدم . همه رو دوست دارمو هیچ کسو دوست ندارم . تا حالا یه کرم آمونیوم خور از نزدیک ندیدم . پارسال یه تیکه از ماهو خوردم ولی تا یه هفته دل درد بودم . همیشه جورابامو گم می کنم .

احساس میکنه که زندگی واقعا با ارزشه. پس هروقت احساس تنهایی کردی. این حقیقت رو به یاد داشته باش که. درحال فکر کردن به توست. در دو چشمش گناه مي خنديد. بر رخش نور ماه مي خنديد. در گذرگاه آن لبان خموش. شعله يي بي پناه مي خنديد. شرمناك و پر از نيازي گنگ. با نگاهي كه رنگ مستي داشت. در دو چشمش نگاه كردم و گفت. بايد از عشق حاصلي برداشت.

خاک تو سر هر چی بدبختیه. گفتیم بیایم آپی را در این دل نوشته انجام دهیم. بلکه از دل تنگی بیرون شویم. همه چی داریم بازم غر میزنیم.

می نویسم د ی د ا ر تو اگر بی من و دلتنگ منی یک به یک فاصله ها را بردار. دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است. گاهی کامل فراموش میکنی و بعد می بینی که باید منتظر می ماندی. گاهی آن قدر منتظر می مانی که می فهمی زودتر از اینها باید فراموش. به اندازه آسمانت دیروز آرزم داشتم. و میخواستم دست اتفاق رو بگیرم. اما امروز فهمیدم اتفاق هم که بیفتد. باز من زندگی خواهم کرد.