شبیه مه شده بودی نه میشد درآغوشت گرفت و نه آنسوی تورادید. از هر طرف که می خواهد. دلخوش مکن به وارونه خواندنش. کلید را لمس کن! زندگی آغاز می شود دیگر بار. برای گشودن درهای دردناک جهان. خدا را صبورانه باور کن . این شعر از هنرمند محبوبمون آقای ده کردی که تقریبا آخرای برنامه ماه عسل خوندن.

هیچ چیز به خودی خود نه خوب است نه بد , این سطح فکر شما است که بدان ارزش میبخشد . رفتم و دور شدم از تو. بی دلیل تلاش کردم که بخندم. اما دلتنگ هر انچه دارم و داشتم شدم. ولی میدانی که با اشک دشمنم. پس فکر کردم و دوباره خندیدم. خیلی جالبه با خاطراتی که زندگی زنده میکنه. ذهن خسته من بدون هیچ دلیلی توی دلتنگی و غم به سمت تو میاد. و باعث میشه بخندم به زندگی که بازیم میده تا همیشه عاشق بمونم. و نه از روی عادت.