زیر طاق طاقت لب ها. وقتی در عمق چشمهای تو. هم گریه ات می شوم. از تکرار این روزهای مصلوب. که قربانی فاصله شده اند.

یعنی بوسه چیدن از لبهای مرگ. یعنی سقوط به سیاهچاله های عمیق قرن وحشت . یعنی تماشای هرروزه ی رقص دخترکی. که لبهایش را راهزن لحظه ها. تا فریادهایش را پشت هر غروب. زنده به گور کند . دیدن اشکهای یک ستاره . بوسیدن چشمهای یک مسافر . روزگارم را به پاییز کشاند. قاب پنجره را از من گرفت. تنها واژه ای شد میان شعرهایم .

بهانه هام به سمت تو. به عشقت شعله ور میشه. چه حسی قسمت من شد. دلت هم صحبت من شد. اگر زمین بگذارد سهم چشمانت خواهم بود. صبح را راس ساعت چشمانت بیدار میکنم. با تو بودن ها را.

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر نام شاعر و منبع بلامانع است. لینک اشعار من در شعرنو. سلاح جنگ ندارم زمن مترس ای زاغ. پس از مدتی دو شعر! دارم از توطئه ی دور و بری می سوزم. کد جست و جوی گوگل. سلاح جنگ ندارم زمن مترس ای زاغ. به شب رسیده ام و ماه در بساطم نیست. بگو به آینه ها آه در بساطم نیست. به چاه زندگی افتادم و طنابی که. سلاح جنگ ندارم زمن مترس ای زاغ. که بجز کاه در بساطم نیست. به کیش و ماتی خود هرچه مهره داشته ام.

آس مان در پ ی اده رو. به آنجا رسیده ام که می دانم. دنیا از آن خودش نیست. و من از آن خودم نیستم. برای کسی زندگی کرده ام. که نمی دانم کیست! آسمان که ابری شد. من از تبار دنیا نیستم. زنی که خودش را از هیچ پر کرد. گره از روسری ام باز کن.