من با قلم خود خطوطی را سیاه. و سطوری را بی حساب و کتاب. من در این سیاه مشق. اما مهم نیست مگر کسی هم. از راک ان رول تا هوی متال. خانه ای درطرف دیگر شب ساخته ام.

مستی چشم مست تو مست کند پیاله را. بلبل زبوني روح الله احمدي. انجمن مجازي شاعران ايران 1. ماه افتاد توي آينه ام. همه ي سنگها ستاره شدند. توي چشمان هم اشاره شدند.

ماتعطیلی نداریم از همان اول . فرهنگ دوستان بیله سوار قدردانند. اعضای گروه رجاء در مستند دشت مغان. بو داغدا جیران گزمز . توفیق هنرمند نیری در جشنواره سوگواره تئاتر دانشجویی. آیین بزرگداشت اردیبهشت تئاتر در تبریز. دیر وقت فرصتی دست داد تا .

تنهاییم به درد خیابان نمی خورد. تنهاییم به درد خیابان نمی خورد. حتا به درد هیچ زنی در پیاده رو. آنچه از ما گم شده گر از سلیمان گم شدی. بر سلیمان هم پری هم اهرمن بگریستی. اساسی برای نوشتن ندارم همیشه هم همینطور بود بی تفکری قلم بر کاغذ رقصانده ام و آرام آرام آنچه را که دردرون مشوشم می گذرد به ورق آورده ام. گاهی باید یکنفر باشد ور دلت بنشیند و شروع کند باتو حرفهای بیهوده بزند از هر دری سخنی! شاید هم راست گفته بود .